TRANSLATOR

Σελίδες

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ Ἡ πρσευχή καί τά μνημόσυνα γιά τούς κεκοιμημένους (2ο) Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης (ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ
Η ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ
Ἡ πρσευχή καί τά μνημόσυνα
γιά τούς κεκοιμημένους (2ο)
Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης




-Γέροντα, οἱ ὑπόδικοι νεκροί μποροῦν νά προσεύχωνται;
-Ἔρχονται σέ συναίσθηση κάι ζητοῦν βοήθεια, ἀλλά δέν μποροῦν νά βοηθήσουν τόν ἑαυτό τους. Ὅσοι βρίσκονται στόν Ἅδη μόνον ἕνα πρᾶγμα θά ἤθελαν ἀπό τόν Χριστό: νά ζήσουν πέντε λεπτά, γιά νά μετανοήσουν. Ἐμεῖς πού ζοῦμε, ἔχουμε περιθώρια μετανοίας, ἐνῶ οἱ καημένοι οἰ κεκοιμημένοι δέν μποροῦν πιά μόνοι τους νά καλυτερεύσουν τήν θέση τους, ἀλλά περιμένουν ἀπό μᾶς βοήθεια. Γι' αὐτό ἔχουμε χρέος νά τούς βοηθοῦμε μέ τήν προσευχή μας.
Μοῦ λέει ὀ λογισμός ὅτι μο΄νον τό δέκα τοῖς ἑκατό ἀπό τούς ὑπόδικους νεκρούς βρίσκονται σέ δαιμονική κατάσταση καί, ἐκεῖ πού εἶναι, βρίζουν τόν Θεό, ὅπως οἱ δαίμονες. Γιατί, τί νά τούς κάνη ὁ Θεός; Σάν ἕνα παδιί πού ἀπομακρύνεται ἀπό τόν πατέρα του, σπαταλάει ὄλη τήν περιουσία του κάι ἀπό πάνω βρίζει τόν πατέρα του. Ἔ, τί νά τό κάνη αὐτό ὁ πατέρας του; Οἱ ἄλλοι ὅμως ὑπόδικοι, πού ἔχουν λίγο φιλότιμο, αἰσθάνονται τήν ἐνοχή τους, μετανοοῦν καί ὑποφέρουν γιά τίς ἁμαρτίες τους. Ζητοῦν νά βοηθηθοῦν καί βοηθιοῦνται θετικά μέ τίς προσευχές τῶν πιστῶν. Τούς δίνει δηλαδή ὀ Θεός μιά εὐκαιρία, τώρα πού εἶναι ὑπόδικοι, νά βοηθηθοῦν μέχρι νά γίνη ἡ Δευτέρα Παρουσία. Καί ὅπως σ' αὐτήν τήν ζωή, ἄν κάποιος εἶναι φίλος μέ τόν βασιλιά, ἔτσι καί ἄν εἶναι κανείς "φίλος" μέ τόν Θεό, μπορεῖ νά μεσολαβήση στόν Θεό μέ τήν προσευχή του καί νά μεταφέρη τούς ὑπόδικους νεκρούς ἀπό τήν μιά "φυλακή" σέ ἄλλη καλύτερη, ἀπό τό ἕνα "κρατηρήριο" σέ ἕνα ἄλλο καλύτερο. Ἤ ἀκόμη μπορεῖ νά τούς μεταφέρη καί σέ "δωμάτιο" ἤ σέ "διαμέρισμα".

Ὅπως ἀνακουφίζουμε τούς φυλακισμένους μέ ἀναψυκτικά κ.λ.π. πού τούς πηγαίνουμε, ἔτσι κάι τούς νεκρούς τούς ἀνακουφίζουμε μέ τίς προσευχές καί τίς ἐλεημοσύνες πού κάνουμε γιά τήν ψυχή τους. Οἱ προσευχές τῶν ζώντων γιά τούς κεκοιμημένους καί τά μνημόσυνα εἶναι ἡ τελευταία εὐκαιρία πού δίνει ὀ Θεός στούς κεκοιμημένους νά βοηθηθοῦν, μέχρι νά γίνη ἡ τελική Κρίση. Μετά τήν δίκη δέν θά ὑπάρχη πλέον δυνατότητα νά βοηθηθοῦν.

Ὁ Θεός θέλει νά βοηθήση τούς κεκοιμημένους, γιατί πονάει γιά τήν σωτηρία τους, ἀλλά δέν τό κάνει, γιατί ἔχει ἀρχοντιά. Δέν θέλει νά δώση δικαίωμα στόν διάβολο νά πῆ: "Πῶς τόν σώζεις αὐτόν, ἐνῶ δέν κοπίασε;" . Ὅταν ὅμως ἐμεῖς προσευχώμαστε γιά τούς κεκοιμημένους, Τοῦ δίνουμε τό δικαίωμα νά ἐπεμβαίνη. Περισσότερο μάλιστα συγκινεῖται ὁ Θεός, ὅταν κάνουμε προσευχή γιά τούς κεκοιμημένους παρά γιά τούς ζῶντες.

Γι' αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει τά κόλλυβα, τά μνημόσυνα. Τά μνημόσυνα εἶναι ὁ καλύτερος δικηγόρος γιά τίς ψυχές τῶν κεκοιμημένων. Ἔχουν τήν δυνατότητα καί ἀπό τήν κόλαση νά βγάλουν τήν ψυχή. Κι ἐσεῖς σέ κάθε Θεία Λειτουργία νά διαβάζετε κόλλυβο γιά τούς κεκοιμημένους. Ἔχει νόημα τό σιτάρι. "Σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ", λέει ἠ Γραφή. Στόν κόσμο μερικοί βαριοῦντα νά βράσουν λίγο σιτάρι κάι πηγαίνουν στήν ἐκκλησία σταφίες, κουραμπιέδες, κουλουράκια, γιά νά τά διαβάσουν οἱ ἱερεῖς. Καί βλέπεις, ἐκεῖ στό Ἅγιον Ὄρος κάτι γεροντάκια τά καημένα σέ κάθε Θεία Λειτουργία κάνουν κόλλυβο κάι γιά τούς κεκοιμημένους καί γιά τόν Ἅγιο πού γιορτάζει, γιά νά ἔχουν τήν εὐλογία του.

-Γέροντα, αὐτοί πού ἔχουν πεθάνει προσφάτα ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη ἀπό προσευχή;
-Ἔμ, ὅταν μπαίνη κάποιος στήν φυλακή, στήν ἀρχή δέν δυσκολεύεται πιό πολύ; Νά κάνουμε προσευχή γιά τούς κεκοιμημένους πού δέν εὐαρέστησαν στόν Θεό., γιά νά κάνη κάτι καί γι' αὐτούς ὁ Θεός. Ἰδίως, ὅταν ξέρουμε ὅτι κάποιος ἦταν σκληρός-θέλω νά πῶ, ὅτι φαινόταν σκληρός, γιατί μπορεῖ νά νομίζουμε ὅτι ἦταν σκληρός, ἀλλά στήν πραγματικότητα νά μήν ἦταν-κάι εἶχε καί ἁμαρτωλή ζωή, τότε νά κάνουμε πολλή προσευχή, Θεῖες Λειτουργίες, Σαρανταλείτουργα γιά τήν ψυχή του καί νά δίνουμε ἐλεημοσύνη σέ φτωχούς γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του, γιά νά εὐχηθοῦν οἰ φτωχοί "ν' ἁγιάσουν τά κόκκαλά του", ὥστε νά καμφθῆ ὁ Θεός καί νά τόν ἐλεήση. Ἔτσι, ὅ,τι δέν ἔκανε ἐκεῖνος, τό κάνουμε ἐμεῖς γι' αὐτόν. Ἐνῶ ἕνας ἄνθρωπος πού εἶχε καλωσύνη, ἀκόμη καί ἄν ἡ ζωή του δέν ἦταν καλή, ἐπειδή εἶχε καλή διάθεση, μέ λίγη προσευχή πολύ βοηθιέται.

Ἔχω ὑπ' ὄψιν μου γεγονότα πού μαρτυροῦν πόσο οἱ κεκοιμημένοι βοηθιοῦνται μέ τήν προσευχή πνευματικῶν ἀνθρώπων. Κάποιος ἦρθε στό Καλύβι καί μοῦ εἶπε μέ κλάματα: "Γέροντα, δέν ἔκανα προσευχή γιά κάποιον γνωστό μου κεκοιμημένο κάι μοῦ παρουσιάσθηκε στόν ὕπνο μου. "Εἴκοσι μέρες, μοῦ εἶπε, ἔχεις νά μέ βοηθήσης μέ ξέχασες καί ὑποφέρω". Πράγματι, μοῦ λέει, ἐδῶ καί εἴκοσι μέρες εἶχα ξεχασθῆ μέ διάφορες μέριμνες καί οὔτε γιά τόν ἑαυτό μου δέν προσευχόμουν".

-Ὅταν, Γέροντα, πεθάνη κάποιος καί μᾶς ζητήσουν νά προσευχηθοῦμε γι' αὐτόν, εἶναι καλό νά κάνουμε κάθε μέρα ἕνα κομποσχοίνι μέχρι τά σαράντα;
-Ἄμα κάνης κομποσχοίνι γι' αὐτόν, βάλε καί ἄλλους κεκοιμημένους. Γιατί νά πάη μιά ἁμαξοστοιχία στόν προορισμό της μέ ἕναν μόνον ἐπιβάτη, ἐνῶ χωράει καί ἄλλους; Πόσοι κεκοιμημένοι ἔχουν ἀνάγκη οἱ καημένοι καί ζητοῦν βοήθεια καί δέν ἔχουν κανέναν νά προσευχηθῆ γι' αὐτούς! 

Μερικοί κάθε τόσο κάνουν μνημόσυνο μόνο γιά κάποιον δικό τους. Μέ αὐτόν τόν τρόπο δέν βοηθιέται οὔτε ὁ δικός τους, γιατί ἡ προσευχή τους δέν εἶναι τόσο εὐάρεστη στόν Θεό. Ἀφοῦ τόσα μνημόσυνα ἔκαναν γι' αὐτόν, ἄς κάνουν συγχρότως καί γιά τούς ξένους.

-Γέροντα, μέ ἀπασχολεῖ μερικές φορές ἡ σωτηρία τοῦ πατέρα μου, γιατί δέν εἶχε καμμιά σχέση μέ τήν Ἐκκλησία.
-Δέν ξέρεις τήν κρίση τοῦ Θεοῦ τήν τελευταία στιγμή. Πότε σέ ἀπασχολεῖ; Κάθε Σάββατο;
-Δέν ἔχω παρακολουθήσει, ἀλλά γιατί τό Σάββατο;
-Γιατί αὐτήν τήν ἠμέρα τήν δικαιοῦνται οἱ κεκοιμημένοι.

-Γέροντα, οἱ νεκροί πού δέν ἔχουν ἀνθρώπους νά προσεύχωνται γι' αὐτούς βοηθιοῦνται ἀπό τίς προσευχές ἐκείνων πού προσεύχωνται γενικά γιά τούς κεκοιμημένους;
-Καί βέβαια βοηθιοῦνται. Ἐγώ, ὅταν προσεύχωμαι γιά ὄλους τούς κεκοιμημένους, βλέπω στόν ὔπνο μου τούς γονεῖς μου, γιατί ἀναπαύονται ἀπό τήν προσευχή πού κάνω. Κάθε φορά πού ἔχω Θεία Λειτουργία, κάνω καί γενικό μνημόσυνο γιά ὅλους τούς κεκοιμημένους καί εὔχομαι γιά τούς βασιλεῖς, γιά τούς ἀρχιερεῖς κ.λ.π. καί στό τέλος λέω "καί ὑπέρ ὧν τά ὀνόματα οὐκ ἐμνημονεύθησαν". Ἄν καμμιά φορά δέν κάνω εὐχή γιά τούς κεκοιμημένους, παρουσιάζονται γνωστοί κεκοιμημένοι μπροστά μου. Ἕναν συγγενῆ μου, πού εἶχε σκοτωθῆ στόν πόλεμο, τόν εἶδα ὁλόκληρο μπροστά μου μετά τήν Θεία Λειτουργία, τήν ὥρα τοῦ μνημοσύνου, γιατί αὐτόν δέν τόν εἶχα ὁλόκληρο γραμμένο μέ τά ὀνόματα τῶν κεκοιμημένων, ἐπειδή μνημονευόταν στήν Προσκομική μέ τούς ἡρωικῶς πεσόντες. Κι ἐσεῖς στήν Ἁγία Προσκομιή νά μή δίνετε νά μνημονευθοῦν μόνον ὀνόματα ἀσθενῶν, ἀλλά καί ὀνόματα κεκοιμημένων, γιατί μεγαλύτερη ἀνάγκη ἔχουν οἱ κεκοιμημένοι.
(συνέχεια μέ τό 3ο...) 


ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ΄ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ
Τό παρόν ἔντυπον διανέμεται δωρεάν ἀπό τήν
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ, ΣΟΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
Τ. Κ. 57002
ΣΟΧΟΣ 2013
Τηλ. 23950 22562 ἀπό 10.00-1.00 μ.μ.
Τηλ. προμήθειας ἐντύπου 6977412378
Ἀπό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ ταῖς εὐλογίαις καί εἰς μνήμην ζώντων καί κεκοιμημένων συγγενῶν, φίλων καί γνωστῶν.

Αποτέλεσμα εικόνας για ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ, ΣΟΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

LinkWithin

Μπορείτε νά δείτε και:

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΠΥΡΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΠΥΡΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ποιός θεωρείται σφραγισμένος!

Ποιός θεωρείται σφραγισμένος!
.

ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ!

ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ!
.

.

.
.

.

.
.

Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσιν!

Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσιν!
Τό Φῶς τό Ἀληθινόν!

Ή ΘΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑΝ ΩΡΑΝ ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΙΣ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, Ή ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΩ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ!

Ή ΘΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑΝ ΩΡΑΝ ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΙΣ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, Ή ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΩ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ!
(Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής)