ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ
Ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν Σαλός
ἑρμηνεύει καί θεολογεῖ
(ιε΄ τελευταῖο μέρος:
Τί σημαίνουν οἱ στίχοι τοῦ Δαβίδ, "Ἄς μήν ἔχει ποτέ σύμμαχο Ἐσένα ἄνομος βασιλιάς, πού μέ τίς προσταγές του προξενεῖ τή δυστυχία. Τέτοιοι βασιλιάδες καταδιώκουν τόν δίκαιο, γιά νά τοῦ πάρουν τή ζωή, καί καταδικάζουν τόν ἀθῶο σέ θάνατο";)
Διαβάστε τά προηγούμενα μέρη: α΄, β΄, γ' , δ', ε' , στ' , ζ΄ , η΄ , θ' , ι' , ια΄ , ιβ΄ , ιγ' , ιδ΄ , ιε' ,
-Τί σημαίνουν οἱ στίχοι τοῦ Δαβίδ, "Ἄς μήν ἔχει ποτέ σύμμαχο Ἐσένα ἄνομος βασιλιάς, πού μέ τίς προσταγές του προξενεῖ τή δυστυχία. Τέτοιοι βασιλιάδες καταδιώκουν τόν δίκαιο, γιά νά τοῦ πάρουν τή ζωή, καί καταδικάζουν τόν ἀθῶο σέ θάνατο";
-Νομίζω ὅτι τό χωρίο αὐτό ἑρμηνεύεται μέ δύο τρόπους. Ἡ πρώτη ἑρμηνεία ἀναφέρεται στόν
Σαούλ καί ἡ δεύτερη στόν Ἡρώδη. Καθώς γνωρίζεις, ὁ Σαούλ, ὁ πρῶτος βασιλιάς τῶν Ἰσραηλιτῶν, φθόνησε τόν Δαβίδ γιά τήν πολλή του δόξα, τή δόξα που δίκαια εἶχε ἀποκτήσει, θανατώνοντας τόν θηριώδη Γολιάθ καί σώζοντας τόν λαό τοῦ Θεοῦ ἀπό τούς Φιλισταίους. Μέ τόν καιρό ὁ φθόνος τοῦ βασιλιᾶ, πού φοβόταν ὅτι ὁ Δαβίδ θά οτῦ ἔπαιρνε τόν θρόνο, ἔγινε μίσος θανάσιμο. Ἔτσι, πολλές φορές προσπάθησε, μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο τρόπο, νά σκοτώσει τόν ἐκλεκτό τοῦ Κυρίου, χωρίς νά τό κατορθώσει. Τελικά ἄρχισε νά τόν καταδιώκει μέ τόν στρατό του ἀπό τόπο σέ τόπο. Καί ὁ κυνηγημένος Δαβίδ παρακαλοῦσε τόν Θεό: "Ἄς μήν ἔχει ποτέ σύμμαχο Ἐσένα, Κύριε, αὐτός ὁ ἄνομος βασιλιάς, πού τόση ταλαιπωρία μοῦ προξενεῖ. Μολονότι δέν τόν ἔχω ἀδικήσει καθόλου, θέλει νά μέ συλλάβει καί νά μέ θανατώσει". Ἡ προσευχή τοῦ ἀθώου εἰσακούστηκε ἀπό τόν Κύριο. Ὁ Σαούλ εἶχε τραγικό τέλος, ἐνῶ ὁ ταπεινός καί πράος Δαβίδ ἔγινε βασιλιάς.
-Νομίζω ὅτι τό χωρίο αὐτό ἑρμηνεύεται μέ δύο τρόπους. Ἡ πρώτη ἑρμηνεία ἀναφέρεται στόν
Σαούλ καί ἡ δεύτερη στόν Ἡρώδη. Καθώς γνωρίζεις, ὁ Σαούλ, ὁ πρῶτος βασιλιάς τῶν Ἰσραηλιτῶν, φθόνησε τόν Δαβίδ γιά τήν πολλή του δόξα, τή δόξα που δίκαια εἶχε ἀποκτήσει, θανατώνοντας τόν θηριώδη Γολιάθ καί σώζοντας τόν λαό τοῦ Θεοῦ ἀπό τούς Φιλισταίους. Μέ τόν καιρό ὁ φθόνος τοῦ βασιλιᾶ, πού φοβόταν ὅτι ὁ Δαβίδ θά οτῦ ἔπαιρνε τόν θρόνο, ἔγινε μίσος θανάσιμο. Ἔτσι, πολλές φορές προσπάθησε, μέ τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο τρόπο, νά σκοτώσει τόν ἐκλεκτό τοῦ Κυρίου, χωρίς νά τό κατορθώσει. Τελικά ἄρχισε νά τόν καταδιώκει μέ τόν στρατό του ἀπό τόπο σέ τόπο. Καί ὁ κυνηγημένος Δαβίδ παρακαλοῦσε τόν Θεό: "Ἄς μήν ἔχει ποτέ σύμμαχο Ἐσένα, Κύριε, αὐτός ὁ ἄνομος βασιλιάς, πού τόση ταλαιπωρία μοῦ προξενεῖ. Μολονότι δέν τόν ἔχω ἀδικήσει καθόλου, θέλει νά μέ συλλάβει καί νά μέ θανατώσει". Ἡ προσευχή τοῦ ἀθώου εἰσακούστηκε ἀπό τόν Κύριο. Ὁ Σαούλ εἶχε τραγικό τέλος, ἐνῶ ὁ ταπεινός καί πράος Δαβίδ ἔγινε βασιλιάς.
Ἡ δεύτερη ἑρμηνεία τοῦ χωρίου πού ἀνέφερες, εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὁ πονηρός Ἡρώδης, ὅταν ἔμαθε ὅτι στή Βηθλεέμ εἶχε γεννηθεῖ ὁ βασιλιάς Χριστός, εἶπε στούς σοφούς μάγους, πού εἶχαν ἔρθει ἀπό τήν Ἀνατολή γιά νά προσκυνησουν τόν νεογέννητο Θεάνθρωπο: "Πηγαίνετε και ψάξτε καλά γιά τό Παιδί. Μόλις Τό βρεῖτε, νά μέ εἰδοποιήσετε, γιά νά ἔρθω κι ἐγώ νά Τό προσκυνήσω". Δέν ἤθελε, βέβαια, νά Τό προσκυνήσει, ἀλλά νά Τό σκοτώσει. Γι' ἀυτό ὁ Θεός πρόσταξε τούς μάγους στό ὄνειρό τους νά μήν εἰδοποιήσουν τόν βασιλιά. Κι ὅταν ἐκεῖνος κατάλαβε ὅτι τόν γέλασαν, ὀργίστηκε τόσο, καθώς γνωρίζεις, πού πρόσταξε νά θανατωθοῦν "στή Βηθλεέμ καί στή περιοχή της ὅλα τά παιδιά ἀπό δύο χρονῶν καί κάτω, σύμφωνα μέ τόν χρόνο πού ἐξακρίβωσε ἀπό τούς μάγους". Θέλοντας, δηλαδή, νά πάρει τή ζωή τοῦ δικαίου βρέφους Ἰησοῦ, καταδίκασε σέ θάνατο ἀθῶα παιδιά. Αὐτά, λοιπόν, προβλέποντας μέ τά νοερά του μάτια ὁ προφήτης, ἔλεγε στόν Θεό: "Ἄς μήν ἔχει ποτέ σύμμαχο Ἐσένα ἄνομος βασιλιάς, πού μέ τίς προσταγές του προξενεῖ τή δυστυχία".
(ΤΕΛΟΣ).
ΟΣΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ὁ διά Χριστόν Σαλός
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
Ἄς προσέξουν καλά οἱ ἄρχοντες
τί τέλος περιμένει τούς ἀσεβεῖς βασιλεῖς
πού προσβάλλουν τόν Θεό καί καταδιώκουν τούς πιστούς Του!
Ὅπως τοῦ Σαούλ καί τοῦ Ἡρώδη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου